Schriftuitleg van Kerstnacht 24 december 2022.

Inleiding:  

Elke zondag zal ik proberen de schriftlezingen uit de Rooms Katholieke Kerk van die dag uit te leggen op de wijze waarop ik ze begrepen heb. Dit is niet bedoeld als preek, of zoals het tegenwoordig genoemd wordt een homilie, maar enkel als uitleg. Van geen enkele Kerk heb ik toestemming gekregen om te preken, daarom mag mijn Schriftuitlegging ook geen preek genoemd worden. Maar toch meen ik de vrijheid te hebben om mijn begrijpen van de schrifttekst wereldkundig te maken. Natuurlijk hoeft u het niet eens te zijn met mijn uitleg. Elk mens is uniek. Zoals het licht de verschillende vormen ook verschillend terugkaatst, zo begrijpt elk mens de Schrift op een andere wijze, heeft een ander bevattingsvermogen. U begrijpt de Schrift misschien wel beter, of minder goed dan ik. Wat ik opschrijf is mijn eigen begrijpen. U mag er uw voordeel mee doen, of u eraan ergeren (liever niet, is slecht voor uw hart), of een totaal verschillende mening hebben. Begrijp mijn schrijven zoals het u behaagt. 

Schriftteksten: 

Eerste lezing Jesaja 9, 1-3.5-6

Het volk dat in het donker wandelt ziet een groot licht; een licht straalt over hen die wonen in het land van doodse duisternis. Gij hebt hun blijdschap vermeerderd, hun vreugde vergroot. Voor uw aanschijn zijn zij vol vreugde, een vreugde als die om de oogst, als die van mensen die jubelen bij het verdelen van de buit. Want het juk dat zwaar op het volk drukte, de stang op hun schouders, en stok van hun drijvers, Gij hebt ze stuk gebroken als op dagen van Midjan. Want een kind is ons geboren, een Zoon werd ons geschonken; Hem wordt de macht op de schouders gelegd en men noemt Hem: wonderbare raadsman, goddelijke held, eeuwige Vader, vredevorst. Een grote macht en een onbeperkte welvaart zullen toevallen aan Davids troon en aan zijn koninkrijk, zodat het gegrondvest zal zijn en stevig gebouwd op recht en gerechtigheid van nu af tot in eeuwigheid. De ijver van de Heer der hemelse machten brengt het tot stand. 

Tweede lezing Titus 2, 11-14

Dierbare, de genade van God, bron van heil voor alle men­sen, is op aarde verschenen. Zij leert ons goddeloosheid en wereldse begeerten te verzaken en bezonnen, rechtvaardig en vroom te leven in deze tijd, terwijl wij uitzien naar de zalige vervulling van onze hoop, de openbaring van de heerlijkheid van onze grote God en heiland Christus Jezus. Hij heeft zichzelf voor ons gegeven om ons van alle onge­rechtigheid te verlossen en ons te maken tot zijn eigen volk, gereinigd van zonde, vol ijver voor alle goeds. 

Evangelielezing Lucas 2, 1-14

In die dagen kwam er een besluit van keizer Augustus dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk. Deze volkstelling vond plaats eer Quirinius landvoogd van Syrië was. Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad, om zich te laten inschrijven. Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea, uit de stad Nazareth naar Judea: naar de stad van David, Bethlehem geheten, om zich te laten inschrijven, sa­men met Maria zijn verloofde die zwanger was. Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop zij moeder zou worden; zij bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Zij wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een krib­be, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg. In de omgeving bevonden zich herders die in het open veld gedu­rende de nacht hun kudde bewaakten. Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden omstraald door de glorie des Heren, zodat zij door grote vrees werden bevan­gen. Maar de engel sprak tot hen: ‘Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor heel het volk. Heden is u een redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David. En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden in doeken gewik­keld en liggend in een kribbe’. Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare, zij verheerlijkten God met de woorden: ‘Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft’. 

Uitleg: 

Het thema van deze Kerstnacht is: ‘Gods ijverige liefde’. Gods ijverige liefde zal, nu het grootste deel van de mensheid niets meer van God willen weten en de agenda van Satan aan het uitvoeren is, zorgen dat een zeer groot deel van de mensheid gered zal worden van de hel en het eeuwige leven zal krijgen. Een groot deel, omdat God onze eigen vrije wil zal blijven respecteren. En een deel van de mensheid gaat nu eenmaal liever naar de hel, dan naar de hemel. Daarom houden die mensen, die God niet willen accepteren, zich stijfkoppig en hardnekkig zich vast aan de leringen van Satan, die elk mens graag in de hel wil, om hem daar voor eeuwig te kunnen martelen. Waar hem staat moet u ook haar lezen, lees dit stukje naar uw eigen geslacht. Die mensen, die God blijven afwijzen, krijgen wat zij willen; zij mogen voor vele aardse eeuwen in de hel wonen, waar geen spoor van liefde te vinden is. Maar begrijp goed: liefde en leven is hetzelfde, want Gods Liefde is ook Gods Leven. En omdat God alles heeft geschapen wat bestaat – inclusief Lucifer, die nu Satan genoemd wordt – is het leven van alle schepselen, inclusief die van Gods kinderen, de liefde voor God en de naasten. Daarom zijn de duivels in hel zonder liefde en ook zonder leven, maar zij bestaan wel voort in een doorlopende onderlinge onmin en gevechten. Momenteel leven wij mensen op deze Aarde – bestemt voor het opvoeden van Gods kinderen – zo duivels met elkaar, dat ongeveer negen van elke tien mensen direct naar de hel zouden gaan, na hun lichamelijke dood. En, wanner God niet aan het ingrijpen zou zijn, zouden binnenkort alle mensen rijp zijn voor de hel. Maar Gods ijverige liefde voor ons mensen zorgt ervoor dat God aan het ingrijpen is, waardoor Satans plannen – en die van zijn volgelingen op Aarde – aardig gedwarsboomd worden. De plannen voor een één wereldregering, waarbij eerst het overgrote deel van de mensheid moet worden ‘opgeruimd’, vermoord dus, is nu al niet meer mogelijk. Natuurlijk, de satanisten zullen het nog wel proberen, maar hun plannen zijn reeds mislukt. En dan is de laatste fase van deze Eindtijd nog niet aangebroken. Want om de antichrist een kans te geven om de wereld te beheersen, moet er een Derde Wereldoorlog komen – staat op het punt van uitbreken – en de antichrist zal dan een schijnvrede bewerkstelligen, die hem wereldwijde roem zal opleveren en hij zal zich dan voordoen, alsof hij God is. Maar hij is een mens geworden demon uit de diepste hel. Gd zal ieder mens, binnenkort,  waarschuwen hoe hij er in Gods ogen voorstaat, wat heel veel mensen tot bekering zal brengen, opdat zij gered zullen zijn voor het eeuwige leven in Gods rijk. In de Apocalyps staat reeds dat de antichrist  drie en een halfjaar zal mogen heersen, alvorens God in Jezus Christus wederkomt op Aarde en de nieuwe Aarde zal openen. Maar pas nadat alle vijanden van God – Satan, demonen, duivels en mensen – van de Aarde zijn weggenomen. De nieuwe Aarde zal dan een nieuw paradijs zijn, omdat daar de liefde regeert en niet, zoals nu, de uit egoïsme voortgevloeide, hebzucht en heerszucht. En ja, onze zogenaamde ‘beschaving’ bestaat dan niet meer. Gelukkig! En Gods reddingsplan is al oud. Want het begon allemaal met de geboorte van God op Aarde, in een pasgeboren kindje in een, als stal omgebouwde grot, te Bethlehem. Want Jezus Christus is God! Nooit eerder in de oneindige tijden hiervoor heeft God Zichzelf in het vlees van een mens gehuld, ongeacht waar in de gehele oneindigheid. En God zal Zich nooit meer in het vlees van een ander Mens hullen, dan in Jezus Christus, waarvan wij de geboorte deze nacht herdenken. In de nacht van 24 en 25 december in het jaar nul, van onze jaartelling, 2023 jaar geleden, is God op onze Aarde gekomen. En dat is het feest welke wij elk jaar vieren. De versierde bomen en andere feestversiering, noch het smakelijke eten is het voornaamste van deze Kerstmis, maar de geboorte van onze Redder, God in de Mens Jezus Christus, op onze Aarde. Deze planeet, onze Aarde, is uitverkoren om God als Mens te dragen. Nergens anders in de oneindigheid van het universum is God ooit op een aarde gekomen als Mens en Hij zal ook nooit meer, waar dan ook, als Mens op een andere aarde geboren worden. Vandaar dat gelovige mensen in het verleden de Aarde het middelpunt van de Schepping noemde, want waar God is, daar is het middelpunt van alles wat geschapen is. Het is zeker niet het middelpunt van de materiële Schepping, maar geestelijk klopt het wel! De mensen in de tijd van Gods geboorte op Aarde waren God ook vergeten en wandelden daarom in het donker van de hel, zoals het overgrote deel van de mensheid heden weer doet. Het grote Licht was het kleine Kind in Bethlehem die, in Zijn Geest, God is. Hij kwam toen om ons Persoonlijk te leren hoe wij kinderen van God kunnen worden en, in de afgelopen twee decennia, zijn er ontelbare mensen inderdaad uitgegroeid tot Gods kinderen. Maar heden weten de mensen het beter dan God en hebben Hem niet meer nodig, denken zij. Vandaar dat onze Aarde in toenemende mate meer op de hel is gaan lijken, dan op een paradijs, laat staan een hemel. Door Gods grote genade is inderdaad de Bron van heil op Aarde verschenen in het Kindje Jezus Christus, die ons op Zijn kruis verloste van de macht van Satan over ons mensen op deze Aarde. Hij heeft Zichzelf gegeven om ons van alle ongerechtigheid te verlossen, maar wij mensen van onze tijd hebben alle ongerechtigheden weer aangetrokken, door onze verwerping van onze Verlosser, Jezus Christus. Toen Jezus Christus net was geboren was dat, in zekere zin, ook al zo. Daarom werden niet de Tempelheren uitgenodigd op kraamvisie, maar eenvoudige en eerlijke mensen; de herders, die in open veld hun kudden bewaakten. Zij hadden, ook in de winter, geen dak boven hun hoofd, want zij waren ‘maar’ dienstknechten. Maar in Gods ogen waren zij de uitverkorenen, die geroepen werden om getuigen te zijn van de geboorte van God op Aarde. In de vorm van een pasgeboren Kind, liggende in een kribbe; een voederbak voor het vee. Kunt u zich een meer nederige geboorte voorstellen? En net zo nederig als onze Heer en God op Aarde kwam, zo verliet Hij ook deze Aarde, namelijk aan een kruis, alsof Hij een misdadiger was. Maar zoals de engelen toen zongen, is het nog steeds en in alle tijden: Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft’. En in wie heeft God welbehagen? Niet aan de hoogmoedige en trotse mensen, die Hem niet nodig denken te hebben, maar aan mensen die Zijn Leer en Geboden uitvoeren in hun leven op Aarde. Die mensen zullen dan ook in een hemel opgenomen worden, na hun dood op Aarde. Wellicht ook in de woning van onze Vader, God in Jezus Christus, het hemelse Jeruzalem. Laten wij daarom vanaf heden leven als daadwerkelijke christenen en ervoor bidden dat wij elkaar daar allemaal mogen tegenkomen. Zalig Kerstmis! 

Amen. 

Cor Huizer.